طرح فدك؛ سند دعوتی برای بازخوانی صدر خلافت
بسم الله الرحمن الرحیم
﴿اَلسَّلامُ عَلَیْكِ یا مُمْتَحَنَةُ امْتَحَنَكِ الَّذی خَلَقَكِ قَبْلَ اَنْ یَخْلُقَكِ﴾
﴿فَوَجَدَكِ لِمَا امْتَحَنَكِ صابِرةً...﴾
سلام بر تو ای فاطمه‌زهرا(س)! ای امتحان‌شده توسط خالقت، قبل از آن‌كه خلق شوی! و خداوند دید تو در آن امتحان صابر و شكیبایی و از عهده آن امتحانِ عظیم برآمدی.
فاطمه(س) در شرایطی كه پس از رحلت رسول‌الله(ص) پیش آمد، آن امتحان عظیم الهی را به نمایش گذاشت و مسئولیت بزرگِ نشان دادن انحراف وحشتناك از اسلام را با تمام وجود گوشزد كرد.
حسّاسیت بر انحراف بزرگ
آنچه در خطبه فاطمه‌زهرا(س) خوب است عزیزان دقّت بفرمایند، آن حسّاسیت اصلی فاطمه‌زهرا(س)، به عمق فاجعه است. گاهی انحرافی بزرگ در جامعه پیش می‌آید، ولی ما نمی‌دانیم چقدر باید نسبت به آن حسّاس شویم و گاهی برعكس، بی‌دلیل روی یك مسئلة ساده، حسّاسیتِ بیش از اندازه نشان می‌دهیم، این‌جاست كه باید برای متعادل كردن حسّاسیت‌های خود از معصومین(ع) كمك بگیریم. گاهی انحرافی به وسعت انحراف در كلّ تاریخ صورت می‌گیرد، به طوری كه انسان باور نمی‌كند چطور همه‌چیز دست به دست هم داد و چنین واقعه‌ای پدید آمد. انحراف‌های بزرگ عموماً در زمان خودش به خوبی قابل درك نیست، مگر توسط انسان‌های بزرگی كه از همه تاریخ بزرگ‌ترند و مأمورند تاریخ را در جهت صحیح به حركت درآورند. خطبه فاطمه‌زهرا(س)، ما را متوجّه تحقّق فاجعه‌ای بزرگ در صدر اسلام می‌كند و انسان می‌فهمد كه آن حضرت با بصیرتی فوق‌العاده دقیق و عمیق، متوجّه آن شده‌اند. فاجعه بسیار عمیق‌تر از آن است كه بتوان در یك نگاه معمولی به ابعاد آن پی برد.
انتهای فاجعه
یك‌وقت كسی می‌آید شیشة پنجرة منزل شما را می‌شكند، شما هم ناراحت می‌شوید و این كار را تقبیح می‌كنید، امّا یك وقت یك كسی می‌آید و زن و فرزندان شما را به قتل می‌رساند، در این حالت هم ناراحت می‌شوید و آن كار را تقبیح می‌كنید و فوق‌العاده این كار را بد می‌شمارید و نهایت تلاش را برای برخورد با آن می‌نمایید، ولی این كار شما در عین بزرگی انتهای ناراحتی در این مورد نیست. حال اگر كسی زن و فرزند شما را منحرف كند و به فساد بكشاند، این حادثه اصلاً قابل مقایسه با آن دو حادثة قبل نیست، چراكه نهایتاً با كشتن آنان بدن آن‌ها را از بین برده است و شما هم می‌توانید به كمك قصاص، بدن قاتل را از بین ببرید، ولی روح زن و فرزند شما به حیات خود ادامه می‌دهد، امّا وقتی آن‌ها را منحرف كرد همة وجودشان را منحرف كرده است، حالا چقدر هوشیاری می‌خواهد كه انسان بفهمد در عینی كه به قتل رساندن زن و فرزند خیلی وحشتناك است ولی منحرف كردن آن‌ها چیز دیگری است كه قابل‌مقایسه با به قتل رساندنشان نیست. چون وقتی آن‌ها را منحرف كرد، دیگر جهت انسانی آن‌ها مختل شده است، این دیگر قابل تحمّل نیست و این را انتهای فاجعه می‌گویند؛ حالا فاطمه‌زهرا(س) پس از آن‌همه تلاشِ پیامبر اكرم(ص) و حضرت علی(ع) و اصحاب بزرگوار، با انتهای فاجعه نسبت به اسلام روبه‌رو شده‌اند.